แม้จะเป็นจังหวัดเล็ก แต่ความนิยมการแข่งขันกีฬาโมโตครอสมีอยู่เยอะ

แม้จะเป็นจังหวัดเล็ก “ศราวุฒิ พรศิระ” เป็นคนหนึ่งซึ่งมิเพียงชื่นชอบ

แม้จะเป็นจังหวัดเล็ก แต่เขายังสืบสายเลือด นักแข่งโมโตครอส มาจากพ่อ “นายอุดม พรศิระ” ขับขี่รถโมโตครอสแข่งขัน ในสนามแข่ง พร้อมกับพี่ชาย “นายกฤษติพงษ์ พรศิระ” ควบจักรยานยนต์วิบาก แข่งขันใน สนามแข่งขันตั้งแต่อายุ 7 ขวบ กวาดรางวัล มาหลายสนามแข่ง รางวัลสูงสุด ซึ่งนับเป็น ความภูมิใจ ของครอบครัว คือ รางวัลชนะเลิศ อันดับหนึ่ง รายการไทยแลนด์ ซุปเปอร์ครอส ปี 2007 สนามนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม

เริ่มขับโมโตครอสตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมเริ่มชอบ กีฬาโมโตครอส ตั้งแต่อายุ 7 ขวบ พ่อพาผมไปดูการแข่งขัน ของพี่ชาย ทุกสนามแข่ง ที่พี่ชายผม ลงแข่งมักจะได้รางวัล เพราะการขับขี่ ของพี่ชาย ผมเร้าใจมาก และเป็นที่ชื่นชอบของใคร หลายคนรวมถึง ตัวผมเองครับ บางครั้ง เวลากลับถึงบ้าน ยังแอบฝันว่า ได้ขี่รถโมโตครอส ต่อมา คุณพ่ออุดม พรศิระ เริ่มให้ผมลองหัด ขับรถครับ

เริ่มจากรถแข่งขนาดเล็กที่เรียกว่า รถ 50 cc. ครั้งแรกก็รู้สึกกลัว เวลาหัดขี่ก็ล้มบ้าง รถดับบ้าง เมื่อความรู้สึกกลัวจางหาย มันกลับกลายเป็นเด็กที่กำลังบ้าเห่ออยากได้จักยานใหม่ป้ายแดง (หัวเราะ) จากนั้นผมใช้เวลาหัดขับรถอยู่ประมาณ 6 เดือนครับ ทั้งพ่อและพี่ชายสอนเทคนิคการขับขี่ ไม่ว่าจะเป็นการออกตัว การเข้าโค้ง ขึ้นเนินหรือลงเนิน ทุกอย่างเป็นทักษะพื้นฐานที่ต้องเรียนรู้ครับ หลังจากนั้นพ่อก็ได้พาผมไปลองขี่สนามโมโตครอสจริง ๆ

ผมเริ่มการแข่งขันครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2544 ณ สนามแข่งขัน วิบากอนุสรณ์ผู้เสียสละ อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา คนมาเชียร์ส่วนใหญ่ เป็นเพื่อนของพ่อ และแม่ ส่วนพี่ชาย จะยืนตะโกน อยู่ข้างสนาม ตลอดเวลา ลงแข่งครั้งแรก ไม่ติดอันดับใดเลย แต่สนุกมากครับ หลังจากวันนั้น ผมก็ฝึกฝน อยู่เรื่อยๆ แล้วก็ตระเวนแข่งขัน สนามแข่งต่างจังหวัด บ่อยครั้งมากขึ้น

โมโตครอสเป็นกีฬาอันตรายเคยบาดเจ็บหรือไม่ เคยครับ จำความได้ว่า บาดเจ็บช่วงเปลี่ยนรถ จากรถจักรยานยนต์ ขนาด 50 cc. เป็น 85 cc.หรือรถสูตรครับ ช่วงฝึกซ้อมอยู่หลังบ้าน พ่อบอกผมว่า ต้องเริ่มหัด กระโดดเนินแล้ว น่าจะลองไปดู

การขับขี่ มันไม่เหมือนขับรถคันเล็ก ที่ขับขี่ไต่เนินอย่างเดียว เมื่อเริ่มฝึกซ้อม ก็เกิดอุบัติเหตุ ตอนนั้น ผมขับรถกระโดดเนินแล้ว ลงมาไม่ ถูกจังหวะ จนทำให้แขนหัก ต้องพักรักษาตัว ประมาณ 6 เดือน เมื่อแม่ทราบ ก็ห้ามผมขับรถอีก แต่ด้วยความชอบ จะหยุดได้ยังไง (หัวเราะ)

การแข่งขันที่ได้รับรางวัล สำหรับการแข่งขัน หลายรายการ ซึ่งจัดขึ้น ตามต่างจังหวัด เวลาลงแข่งผม ได้รับรางวัลมาตลอด เงินรางวัล ส่วนหนึ่ง ก็นำมาเป็น ทุนการศึกษา อีกส่วนเก็บไว้บำรุงรักษารถเพราะรถสูตรวิบากเวลาซ่อมแซมอะไหล่แพงมาก

อะไหล่บางตัวต้องสั่งนำเข้าจากต่างประเทศ

สำหรับรายการซึ่งเป็นความภูมิใจของผมและครอบครัวคือ รางวัลชนะเลิศอันดับหนึ่งรายการไทยแลนด์ซุปเปอร์ครอส ปี 2007 สนามนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม ตอนนั้นลงแข่งอยู่สองประเภท ได้รางวัลสองถ้วยรางวัล รู้สึกดีใจมาก เพราะเป็นการแข่งขันระดับประเทศ

หยุดลงแข่งเป็นเวลา 7 ปีไปทำอะไร ผมไม่อยากหยุดเพราะสนุกอยู่กับการแข่งขัน แต่พ่อกับแม่บอกกับผมว่า ให้เรียนให้จบก่อน เพราะสิ่งที่พ่อกับแม่สอนผมอยู่ตลอดคือ บ้านเราไม่ใช่คนร่ำคนรวยไม่มีเงินมากมายที่จะต้องใช้จ่ายไปกับการแข่งขัน ข่าวโมโตจีพีวันนี้

ส่วนพ่อผมมีอาชีพเป็นช่างซ่อมรถจักรยานยนต์ ดังนั้นผมจึงต้องหยุดเพื่อทุ่มเทให้กับการเรียนในช่วงเป็นระยะเวลา 7 ปีครับ ว่างจากการเรียนผมก็มาช่วยพ่อซ่อมรถจักรยานยนต์เพราะพ่อซ่อมรถอยู่คนเดียว ผมเรียนรู้จากพ่อจากพ่อมาสมควร เวลาว่างก็จะประดิษฐ์เหยื่อตกเบ็ดปลอมไว้ขาย การตกปลาทำให้ชีวิตเรามีสมาธิมากขึ้น

โมโตครอส / เอ็นดูโร่ / การซิ่งบนถนนให้ข้อคิดอย่างไร โมโตครอสต้องใช้ทักษะควบคุมรถมากทั้งการออกตัว การเข้าโค้ง การกระโดดเนิน ทุกอย่างสมาธิต้องนิ่งพละกำลังต้องคงสภาพตลอดเวลาเหมือนที่เขาเรียกว่าต้องฟิต หากไม่ฟิตก็อาจจะเกิดอุบัติเหตุในสนามได้ง่ายครับ

ส่วนเอ็นดูโร่เป็นการขับขี่ในป่าครับ ทักษะในสนามไม่ต้องใช้มากเพียงแค่เราต้องใจเย็นกับการขับขี่เพราะการขับขี่ในป่านั้นอันตรายพอสมควรครับ หากไม่ระวังก็อาจจะชนกับต้นไม้ในป่าได้ การขับขี่เอ็นดูโร่

หากมองอีกมุมเหมือนเป็นการที่เราได้ไปสัมผัสกับธรรมชาติ ได้ไปเห็นวิถีชีวิตของชาวเขา ได้ช่วยเหลือเวลาเขาต้องการความช่วยเหลือครับ หากจะเอาการขับขี่ทั้ง 2 อย่างเอามาเปรียบเทียบกับการขบขี่บนท้องถนนนั้นผมบอกเลยว่าต่างกันมาก

บนท้องถนนเราต้องขับขี่อย่างปลอดภัย มันไม่ใช่สนามแข่งขันที่จะมีรถรุ่นเดียวกันอยู่บนถนน เราต้องเจอรถยนต์ รถบรรทุก หรือวัยรุ่นขับขี่หวาดเสียว ผมเลยมองว่าบนถนนหากเราทำตัวเหมือนนักแข่งขันในสนามถ้าไม่เคารพกฎจราจร ดูบอลสด

หรือประมาทสิ่งสุดท้ายคือความตายครับ สิ่งที่ตามมาคือความเสียใจของครอบครัว ผมไม่อยากให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นกับใคร ถ้าอยากจะแข่งขัน อยากซิ่ง ควรแข่งขันในสนามแข่ง ดีกว่าการแข่งขันกันบนถนน เมื่อพลาดไปแล้วสิ่งที่สูญเสียเอาคืนมาไม่ได้